Pieprzony Operator z Piekła Rodem #8

- Witam, tu pokój operatorów, Szymon przy telefonie, czym mogę służyć?
- Nie mogę się dostać na moje konto. - wymruczał pod nosem użytkownik.
- Proszę mi podać pański username. - Podał. Bez obaw. Zaglądam na jego konto.
- Bez obaw, to był tylko uszkodzony plik loginu. Naprawiłem go, teraz powinien się pan już zalogować.
- Dzięki!
- Bez obaw. Życzę miłego dnia!

CO TO MA ZNACZYĆ? pytacie się siebie. Czy PIEPRZONY OPERATOR Z PIEKŁA RODEM zerwał z przeszłością? Zaprzedał się?! ZWARIOWAŁ?!!!
O nie. PIEPRZONY OPERATOR Z PIEKŁA RODEM jest obserwowany. A gdy dzieje się coś takiego, wtedy jestem również podsłuchiwany. Więc jestem miły, do czasu, aż uda mi się znaleźć założone pluskwy. To nie powinno trwać długo - wytrzymajcie to razem ze mną.

Aha, jeden w słuchawce. To zasada. Ale szef jest z rodzaju tych podstępnych, więc pewnie jest jeszcze kilka innych. Aha! I kolejny w samym telefonie i jeszcze jeden w klawiaturze. Czas na obłąkane szaleństwo rozlewania kawy. To duża robota, więc przynoszę cały dzbanek i czekam na świadka. Wchodzi Admininstrator Systemu.

- Gdzie jest mój raport? - pyta pewny siebie. Widocznie wkurzył się na to, że sam mu go wcześniej nie przyniosłem. Wróg Zidentyfikowany. Jakby to wyraził dyrektor "SZKOŁY PIEPRZONYCH OPERATORÓW Z PIEKŁA RODEM" (ja):

"Nie istnieje problem tak wielki, żeby nie mógł być rozwiązany przez wycinanie użytkowników, kasowanie ich plików, zamykanie ich kont i donoszeniu o ich PRAWDZIWYCH zarobkach urzędowi skarbowemu."

Spod dzbanka z kawą wyciągam jego wydruk, który tam wcześniej specjalnie podłożyłem. Kawa rozbryzguje się po całym telefonie i klawiaturze, które to z jakiegoś powodu były poukładane jedne na drugim.

- O kurde! - mówię udając przerażenie na twarzy. Twarz Administratora Systemu pokazuje mi, że dobrze zgadłem miejsca podłożenia pluskiew.
- Nie myśl, że ci to ujdzie na sucho! - wycedził przez zęby i wyszedł trzaskając drzwiami.

Włączam podgląd sieci Ethernet i spoglądam na pliki jakie wychodzą z jego komputera.
Aha! Pismo z upoważnieniem zerwania mojego kontraktu, przechodzi do drukarki laserowej w biurze Dyrektora. Robię w nim kilka drobnych zmian i puszczam go do celu przeznaczenia. Po czym uruchamiam mój malutki programik, który wiesza nasz główny komputer.
Później logując się jako zwykły użytkownik, usuwam zapis tego "brzydkiego" działania.
Następnie udaję się do pokoju połączeń sieci i wkładam wtyk słuchawki do wolnego portu RS232 w biurze Dyrektora. To zadziwiające jak prosto można podsłuchać biuro, gdy wychodzą z niego kable!

Dyrektor: Jesteś tego pewien?
Administrator: ABSOLUTNIE!
Dyrektor: I nie zmienisz zdania!
Administrator: NIGDY!
Dyrektor: W takim razie już wysyłam faks do działu kadr...
Administrator: WYŚMIENICIE!

Dwie sekundy później Administrator Systemu przychodzi do mnie rozbawiony.
- No cóż, naprawdę będzie mi ciebie brakowało Szymon... - mówi zadowolony z siebie
- Och? - odpowiadam z całą moją słodyczą i czarem - Odchodzisz?
- Nie Szymonie - odpowiada radośnie - To TY odchodzisz!
- AWANS! Wreszcie napisałeś ten list do szefa mówiąc mu jaki z niego skretyniały, śmierdzący, pedalski bandyta i odszedłeś?
- Nie...
- Jesteś tego pewien? Ten list jest znacznie lepszy od tego o moim zwolnieniu...
- Ty... - jego źrenice rozszerzyły się lekko

To jak zabijanie foki poduszką. Biegnie zatrzymać fax. Ale, że właśnie zrezygnował, (klikity klik) jego karta do drzwi już nie działa...
Amator...

Dzwoni telefon. To ten sam gościu co ostatnio.
- Teraz mogę się już dostać na moje konto, ale skończyło mi się miejsce na dysku.
- Proszę poczekać chwilę, zobaczę co się da zrobić.
klikity klik... rm -r *